'HUMOR　HOORT 　BIJ　HET　LEVEN' Komisch zijn een aantal van z'n liedjes. Maar ook maakt men kennis met de meer serieuze zanger. Een artiest die zijn publiek kan laten lachen en ze tevens, met een gevoelige tekst, weet te ontroeren. Begeleid door zijn eigen band brengt singer songwriter, Erwin de Vries, een programma dat staat als een huis en waarin uiteenlopende genres de revue passeren. Het is vooral Groningstalig werk, maar tevens staan er een aantal Nederlandstalige nummers op zijn uitgebreid repertoire. Van ballade tot rock, maar in ieder lied herkent men overduidelijk de hand van de meester zelf. Het eerste succes kwam in de jaren negentig, toen Erwin deel uitmaakte van de band DeHeleboel. Samen met de band bracht hij twee cd's uit die niet alleen vaak regionaal, bij RTV Noord, waren te beluisteren, maar die ook nationaal de aandacht trokken. Zo werd de band in het programma Radio Tour de France, zoals dat ieder jaar tijdens de Ronde van Frankrijk wordt uitgezonden op Radio 1, in 2001 uitgeroepen tot tour-artiest. Stonden ze, mei 2003, in het voorprogramma van Golden Earring! Het grootste succes werd behaald met het schitterende 'De Polder' dat beslag legde op de tweede plaats in de jaarlijkse lijst, Alle 50 Goud, van RTV Noord. Zeer terecht is het nog altijd regelmatig op de radio te beluisteren en staat het ook nog steeds zeer hoog genoteerd op die jaarlijkse lijst. Vanaf 2000 tot het afgelopen jaar nam het maar liefst vijf keer de tweede en twee keer de derde plaats in. Na het einde van DeHeleboel ging hij solo. Dit resulteerde, 2003, in de verrassende cd: Wie. Het vorig jaar gevolgd door Aigenhaimer, waarop z'n laatste grote succes, 'Maffiosa', te beluisteren is. In Alle 50 Goud 2006 neemt dit nummer nu al de vierde plaats in, pal achter 'De Polder'. Met het theaterprogramma, dat hij bracht onder dezelfde titel als zijn laatst uitgebrachte cd Aigenhaimer, was hij eveneens succesvol. Het resulteerde in een, recent uitgekomen, mooie DVD waarvoor de opnames werden gemaakt in theater De Molenberg te Delfzijl. Met daarop zijn hits 'De Polder' en 'Maffiosa'. Van theaterprogramma tot wat hij zelf als een soort van huiskamerconcerten betiteld. Erwin laat zich daarbij begeleiden door alleen zijn toetsenist, of door de hele band. Maar tevens draait hij z'n hand niet om voor een optreden met groot orkest. Zo toerde hij recent met het Noord Nederlands Orkest langs de noordelijke theaters. Uit het interview, dat hij ons toestond, blijkt eens te meer dat hij een gedreven artiest is. Iemand die, in de door hemzelf geschreven teksten, dicht bij zichzelf wil blijven. Zijn eigen kijk op de wereld, waarin wij leven, met z'n publiek wil delen. Zoals op zijn website valt te lezen, doet hij dat serieus, met een knipoog, dan weer ironisch, autobiografisch en ....... komisch. Want, zo laat hij ons weten in het onderstaand interview: 'Humor hoort bij het leven.' Het interview Groninger. Waar geboren en getogen? Ik ben geboren in Sappemeer, waar ik ook opgroeide. Woonden daar tot mijn zestiende en vervolgens nog in dorpen als Midwolda en Zuidbroek. Als wat waren je ouders werkzaam? Mijn moeder was werkzaam als huishoudelijk medewerkster en mijn vader was timmerman. Is je eigen naaste familie, het werk dat ze deden, een inspiratiebron voor je bij het schrijven van je teksten? Alles is een inspiratiebron voor het schrijven van teksten. Wat ik vroeger heb meegemaakt tot aan wat ik nu dagelijks beleef. Op de een of andere manier sla je het op en als je, zij het veel en veel later, aan het schrijven bent dient het zich weer bij je aan. Als je dat ervaart, inspiratie in combinatie met die ooit opgeslagen informatie, kun je de teksten zo mooi en effectief mogelijk maken. De ene dag lukt dat beter dan de andere. Sinds wanneer zing je en waar/wanneer was je eerste optreden? Mijn eerste optreden was op de lagere school in Sappemeer. Daar hadden we uitvoeringen, van musicals tot playback shows. Ieder jaar stond ik weer vooraan met rare creaties. Als kind was André van Duin één van mijn grote voorbeelden. Bewust gekozen voor het Groningstalig genre? Zo ja, kun je in het kort aangeven wat de reden daarvoor was? Mijn ouders spraken Gronings met elkaar en ik groeide er dus mee op. Liedjes in het Gronings waren echter niet zo vanzelfsprekend, totdat ik eens iets hoorde van Rooie Rinus en Pé Daalemmer. Ik dacht, wat zij kunnen dat kan ik ook wel. En zo ben ik, om en nabij mijn vijftiende, begonnen met liedjes te schrijven. Het werd een beetje een gewoonte, een hobby, en dat groeide uit tot wat het nu is. Heb veel liedjes geschreven. Ook wat nooit op een geluidsdrager is verschenen. Voornamelijk in het Gronings, omdat dit een ondergewaardeerd dialect is. Heel veel Groningers beseffen zich de waarde van het dialect ook niet en doen het vaak af met: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Terwijl ik denk dat het juist een culturele waarde heeft en heel belangrijk voor mensen is. Met name in contact en communicatie. Liedjes maken is daar een heel leuke variant op. Toch opvallend dat je het Gronings een dialect noemt..... Ach, ik hou me daar nooit zo mee bezig. Officieel is het een dialect, maar wat mij betreft mag het ook gerust een taal genoemd worden. Welk genre heeft je eigen voorkeur, waar luister je thuis zelf graag naar? Ik luister zelf naar verschillende soorten muziek. Van klassiek tot hardrock. Waar ik niet naar luister is Techno en Dance. Voor mij moet muziek het uitgangspunt zijn. Veel bandjes en artiesten zijn bezig met het gedoe eromheen, vergeten soms dat het gaat om hoe mooi je een nummer moet vertolken. De mensen die dat goed kunnen, in zowel het schrijven als in het vertolken, verdienen mijn voorkeur. Als ik al namen moet noemen, dan zijn dat mensen als: Nick Cave, Randy Newman, Rufus Wainwright, Tom Waits, Raymond van het Groenewoud, Herbert Gronemeyer, Boudewijn de Groot ....... Maar evengoed kan ik genieten van Chopin en Bach. Het ligt ook vaak aan mijn stemming. Rammstein is ook grappig ....... Ik heb bewondering voor mensen die schrijven vanuit zichzelf. Echtheid ........hoe moeilijk dat ook is. Het Gronings kent een aantal varianten. In Oost-Groningen verschilt de taal bijvoorbeeld met die van het Hogeland. Welke variant gebruik jij in je werk? Ik ga meestal uit van de taal die gebruikt wordt in het Oldambt. Dit taalgebied spreekt mij het meest aan, maar ik gooi het ook wel eens door elkaar, als het me tekstueel beter uitkomt. Dan komen de invloeden van de Veenkolonieën erbij. De Oldambtster variant van het Gronings vind ik rauw en directer en daar hou ik van. Daardoor klinkt de muziek ook wat stoerder en past het meer bij mijn stem. Vind ik zelf tenminste. Je eerste grote hit was 'De Polder', waarin je jouw liefde voor dit deel van de provincie bezingt. In de tekst klinkt ook een zeker protest tegen de oprukkende industrie door. Is het een bewust gekozen protest, of komt het eigenlijk meer voort uit je Gronings karakter? De Groninger die het graag bij het oude, het hem bekende en geliefde, laat? Mijn eerste nummer, dat veel werd gedraaid bij RTV Noord, was 'Winschoterdaip'. 'De Polder' kwam pas veel later en werd veel populairder, omdat veel mensen zich in de tekst en muziek herkennen. Ik bezing met name de schoonheid van de polder, de rust die er van uit gaat. En, ik hou van rust en uitgestrektheid. Het is iets waar ik vaak naar op zoek ben in mijn drukke leven. Die rust, die kan worden verstoord door drukte veroorzaakt door hetzij een toeloop van mensen, dan wel de komst van fabrieken. Vandaar mijn protestzin in het lied. Mijn Gronings karakter heeft, in die zin, daar niets mee te maken. Zo behoudend ben ik nu ook weer niet. Tijdens je optreden in Appingedam, het laatste dat wij bezochten, hadden we de indruk dat je naar een nieuwe stijl zoekt, meer op de rock toer. Was die indruk juist? Nee, die indruk is niet juist. Het optreden was meer gebaseerd op nummers die, in zo'n ambiance, het meest tot hun recht komen. Daardoor krijg je meer aan solo's en veel meer een rock en roll sfeertje. In principe laat ik me beïnvloeden door allerlei stijlen. Om nog even bij de rock te blijven. In een recent artikel, dat we lazen, stond dat Frank Zappa zich afvroeg 'does humor belong in music?' Een vraag die jij zeker met een volmondig ja zou hebben beantwoord. Vind je humor een belangrijke factor? Humor hoort bij het leven. Mijn inziens kun je er niet zonder. Humor en verdriet, ze liggen echt heel dicht naast elkaar. Zo is het leven...... Dit hoor je ook terug in mijn muziek. Sommige dagen zijn geweldig, anderen ronduit kloten. Op dit moment scoor je met 'Maffiosa' – 'Blief mit dien poten van mien poedie' . Humor verpakt in een stevige rock beat. Tijdens je optreden in Appingedam werd het door het publiek luidkeels meegezongen. Zo te zien, en was te horen, wordt die humor ook door je fans gewaardeerd. Hou je daar rekening mee? Nee, ik hou daar niet al te veel rekening mee. Mijn uitgangspunt is altijd het verhaal dat in het lied zit. In dit geval, van 'Maffiosa', gaat het om een mini cultuur binnen de provincie Groningen, bekend vanwege het feit dat die mensen snel en vaak met elkaar op de vuist gaan. Al van vroeger uit hebben ze dat als stempel opgedrukt gekregen. Ik heb er gebruik van gemaakt en als voorbeeld een gevecht over een poedie genomen. Er komen kernwoorden in voor die pakkend zijn, die mensen meteen kunnen oppikken, al hebben ze het lied ook slechts een keer gehoord. Het succes daarvan is gewoon geluk. Je bracht ook Nederlandstalig. Geschreven met het idee dat dit kan leiden tot een grotere nationale bekendheid? Is er meer Nederlandstalig werk van je te verwachten? Ik heb nooit het idee gehad om in heel Nederland bekend te willen worden. Ben daar ook nog steeds niet mee bezig. Ik ga uit van de liedjes en van de inspiratie die ik op dat moment heb. Soms heb ik een idee en vind dat dan beter passen binnen de Nederlandse taal. Zo heb ik altijd gewerkt en zo wil ik ook blijven werken. Misschien dat er wel meer Nederlandstalige nummers komen, heb er in ieder geval een aantal op de plank liggen. Heb je een verklaring voor het feit dat het Groningstalig genre nationaal achterblijft bij bijvoorbeeld het Limburgs , Rowwen Hèze; het Achterhoeks, Normaal; het Fries, De Kast ....? De muziekindustrie zit raar in elkaar. Dat heeft met veel dingen te maken. Met name ook met hoe deze industrie denkt over nationale producten. Daarbij komt dat het in feite alleen is gebaseerd op geld verdienen en waarschijnlijk zien ze dan toch te weinig brood in het Gronings. Maar ik kan me vergissen. Het moet tegenwoordig ook passen en aansluiten bij een doelgroep en die is nationaal moeilijker te vinden dan in Groningen. Daarnaast is deze muziekindustrie erg gericht op de rest van de wereld, met name Amerika en Engeland, als zijnde het walhalla van al wat goed is. De Nederlandse muziekindustrie is te weinig bezig met het onderhouden van de eigen nationale muziekcultuur. Mede daardoor vinden we te weinig Nederlandse producten terug op de markt en zien we ook een toeloop aan piraterij met al hun bandartiesten. Terug naar de stijl. Het is van ballade tot rock, van humor tot protest. Hoe zou je jezelf als artiest willen omschrijven, een zingende cabaretier, een protesterende rocker? En richt je je daarbij bewust op een bepaalde bevolkingsgroep? Of is het gewoon zo dat je inderdaad nog zoekende bent? Ik zie mezelf als singer songwriter. Een liedjesschrijver die niet in een hokje geplaatst wil worden. Ik neem het zoals het leven is. Met al zijn onderwerpen. Het belangrijkste uitgangspunt is dat ik het dicht bij mezelf hou. Dan is het voor mij waarheid. Het leven in al zijn facetten. Je collega, Wia Buze, gaat de rol van Kniertje spelen in het stuk 'Op Hoop Van Zegen'. Je bent zelf heel expressief, acteert ook op het toneel. Zou je, naast het zingen, willen acteren? Bijvoorbeeld een gastrol in de Groninger soap Boven Wotter? Ik zou wel willen acteren, maar het ontbreekt me vaak aan de tijd. Daarnaast denk ik dat het acteren onderschat wordt. Het is niet zomaar even iets dat je kunt doen. Omdat je in een bandje speelt, kun je nog niet acteren. En andersom is dat van hetzelfde laken een pak. Hoewel ik in deze niet iedereen over een kam wil scheren, moet ik hier toch wel kwijt dat het niet altijd kwaliteit oplevert. Eigenlijk moet je hiervoor gewoon een goed geschoolde achtergrond hebben. Dit heb ik zelf ook ondervonden, toen ik audities deed voor Boven Wotter. Echter, ik denk dat ik het wel, met de nodige begeleiding, zou kunnen. Het ligt er wel aan wat voor rol ik dan zou moeten spelen. Je hebt ook wel optredens gedaan met muziekvereniging Koningin Wilhelmina. Hoe vind je het om met groot orkest op te treden? Het is ontzettend leuk om met zoveel mensen muziek te maken. Met Wilhelmina, of met het Noord Nederlands Orkest, is dit altijd weer een genot. Het is wel anders spelen dan met je eigen band, omdat je een andere vorm van timing hebt. Over je eigen band gesproken, hoe belangrijk is dat voor jou? Zou je zonder op het toneel kunnen staan? Ik zou zonder een hele band op het podium kunnen staan. Dit lijkt me ook leuk om ooit nog eens te doen. En dan bedoel ik in theaters. Maar het spelen met andere mensen is gewoon ontzettend leuk om te doen. Het geeft veel meer energie en je krijgt meer ruimte om andere dingen in te vullen. Wat bedoel je met 'zonder een hele band' ? Bijvoorbeeld met alleen Bruno, mijn vaste toetsenist. Dat doe ik ook wel vaak met hem samen, als we in kleine zalen optreden. Iets dat natuurlijk evengoed zou kunnen door mezelf op gitaar te begeleiden. Dit doe ik nu in de vorm van zoiets als een huiskamerconcert. Het zou knap zijn om op deze wijze een heel theater te kunnen blijven boeien: Twee keer drie kwartier lang. Dat zou ik ooit nog wel eens willen. Fulltime artiest of ook nog een baan? Ik ben parttime artiest en heb daarnaast nog een baan als ambulant verpleegkundige bij Lentis, voorheen GGZ, in Delfzijl. Dat is de psychiatrie. Ook door mijn werk als ambulant verpleegkundige heb ik de provincie erg goed leren kennen. Ik heb namelijk gewerkt van Stadskanaal tot aan Uithuizen, Winschoten, Veendam, Groningen ....... Hoeveel optredens doe je per jaar? Ook wel eens over de grup? Ost-Friesland? Ik zou eigenlijk niet weten hoeveel optredens ik per jaar doe, maar het zit gemiddeld op een 3 à 4 per maand. Echter, ik heb nog nooit in Ost-Friesland gespeeld. Lijkt me trouwens heel erg leuk. Ook heb ik nog nooit in Japan opgetreden. Lijkt me ook ontzettend leuk om eens een keer te doen. We zitten in de periode dat in Frankrijk de Tour wordt verreden. Met je band DeHeleboel was je, al weer enige tijd geleden, tour-artiest op Radio 1. Wat betekende dat destijds voor jou en hoop je zoiets nog eens, in de nieuwe samenstelling, te bereiken met een Gronings- of Nederlandstalig nummer van jouw hand? Ja, dat hoop ik wel. Het betekende destijds erkenning. Een antwoord op een vraag, zodat ik het gevoel kreeg wel goed bezig te zijn. Mensen, als die toen in Hilversum de scepter zwaaiden, waren enthousiast over onze muziek. Misschien krijg ik die erkenning, landelijk gezien, ooit wel eens weer. Want aan erkenning heb ik in Groningen nu geen gebrek. Denk je dat onze Groninger artiesten een bijdrage kunnen leveren aan het promoten van de provincie? Zou je het bijvoorbeeld leuk vinden om deel uit te maken van een handelsdelegatie naar, laten we zeggen Japan, en daar dan een optreden te verzorgen? Het ligt er aan welke Groninger artiesten de provincie zouden moeten gaan promoten. Ikzelf zou het helemaal te gek vinden om helemaal in Japan op te mogen treden. Ik hou me zeker aanbevolen. Wel denk ik dat er van tevoren goed nagedacht moet worden over de wijze waarop we Groningen zouden moeten promoten in Japan. Op wat voor manier willen wij dat Japanners tegen ons, Groningers, aankijken....... Tot slot. Als we jou zouden vragen om alvast de provincie Groningen in 10 woorden te beschrijven. Wat zou jij dan zeggen? Polders. Eigenzinnig. Rust en ruimte. Mooi. Thuis. Groen. Kneuterig. Gezellige stad. Agrarisch. Fotogeniek. Bevrijdingsfeest 2005. De andere drie foto's, uit eigen collectie, werden ons door hemzelf beschikbaar gesteld. Voor meer verwijzen wij graag naar: www.erwindevries.nl © 2007 Trankiel