|
 |
|
REEFERVLOOT SEATRADE GRONINGEN
WORDT VERDER UITGEBREID
Zes nieuwe schepen besteld bij
Kitanihon Shipbuilding Co. Ltd te Hachinohe, Japan |
In de ruim vijftig jaar van haar bestaan heeft de van origine Groninger rederij Seatrade een in vele opzichten opmerkelijke ontwikkeling doorgemaakt. Eén van de rechtstreekse gevolgen daarvan is de leidende positie die het nu wereldwijd inneemt op een uitermate gespecialiseerd gebied, namelijk het transporteren van aan bederf onderhevige lading als fruit en groenten, zuivelproducten, vlees en vis, met de hiervoor speciaal ontworpen. reeferschepen.
Halverwege 2007 viel het besluit de reeds omvangrijke vloot uit te breiden met nog eens zes van deze koelvriesschepen en werd er voor de bouw daarvan een order geplaatst bij de Japanse scheepswerf Kitanihon Shipbuilding Co. Ltd te Hachinohe, een bedrijf dat in haar bijna veertigjarig bestaan een al even opvallende groei heeft gekend .
Dit laatste sextet door Seatrade bij Kitanihon bestelde schepen is, zij het met een verschil in grote van een 50.000 kubieke voet, gemodelleerd naar het in de negentiger jaren eveneens bij deze werf gebouwde m.s. Comoros Stream dat deel uitmaakte van een geplaatste order voor de bouw van vijf stream schepen. Behalve de genoemde Comoros Stream waren dat: de Agulhas Stream, de Benguela Stream, de Klipper Stream en de Royal Klipper. Zij zijn echter niet de eersten die door deze Japanse werf voor de Seatrade management groep werden gebouwd. Die eer komt toe aan het m.s. Antartic, die in het begin van de jaren tachtig al zijn officiële doop in Hachinohe mocht ondergaan.
Gevoeglijk mag worden aangenomen dat de vijf kapitein-eigenaren, die in 1951 besloten om een eigen kantoor in de stad Groningen te vestigen, geen idee hadden waartoe dit door hen genomen initiatief uiteindelijk zou gaan leiden. Was dat wel zo geweest, dan waren ze waarschijnlijk ook met een andere bedrijfsnaam op de proppen gekomen. Nu werd het heel eenvoudig Scheepvaartkantoor Groningen, een in het buitenland wel bijna onuitsprekelijke naam.
De wortels van alle vijf de kersverse eigenaren lagen diep verankerd in de traditionele coaster vaart. In tjalken en schoeners, waarvan sommigen tot op de dag van vandaag nog altijd de zeeën bevaren, zij het dan in een andere hoedanigheid.
Tijdens de eeuw voorafgaand aan de vestiging van hun eigen kantoor te Groningen, vertoonde de zeevaart weer een zekere groei. In de eerste plaats werd dit veroorzaakt door een sterk toenemende vraag naar hout uit Scandinavische landen als Noorwegen. Daar kwam nog eens bij dat de nationale economie inzakte, iets waarvan bijvoorbeeld ook de turfhandel gevolgen ondervond. Het voornoemde leidde ertoe dat steeds meer schippers de binnenwateren lieten voor wat ze waren en met hun scheepjes de zee opgingen. Hoewel de markt later herstelde keerden lang niet alle schippers terug naar de binnenvaart. Ze bleven de zeevaart trouw en al spoedig lieten ze ook steeds groter wordende schepen bouwen op werven die waren ontstaan in de veenkoloniën, waar ze niet lang daarvoor nog het turf vandaan hadden gehaald. Tegen het eind van de eeuw kon worden vastgesteld dat maar liefst om en nabij de vijftig procent van alle onder Nederlandse vlag varende zeeschepen de veenkoloniën als thuishaven had.
Veranderingen volgden elkaar op. Houten schepen werden ijzeren, zeilen meer en meer vervangen door motoren.
Hoewel de laatste zeilende vrachtschepen pas in de zestiger jaren van het toneel zijn verdwenen, kan gezegd worden dat de zeilvaart in feite al in de dertiger jaren aan zijn einde kwam.
De Groninger schepen, waarvan het zeil was vervangen door de motor, werden
steeds groter. Van ongeveer 100 naar 300 ton. En het was in deze tijd ook
dat de scheepvaart kennis maakte met de zogenaamde Groninger coaster, of
wel het 'Groninger potje'.
 |
|
De vijf zijn door deze wereld gevormd en gedurende de eerste tien jaar in het bestaan van hun kantoor speelt de coaster daarin begrijpelijkerwijs dan ook een grote rol. Maar het lijkt wel alsof de wereld alsmaar kleiner aan het worden is en de schepen daarentegen steeds maar groter.
De ene nieuwe technische ontwikkeling volgt op de ander, in een steeds maar rapper wordend tempo en resulterend in markten waarvan men nog niet lang daarvoor slechts heeft kunnen dromen. |
Het dan nog maar tien jaar bestaande Scheepvaartkantoor Groningen gaat hierin mee en betreedt met de Arctic de internationale markt van koelschepen. Een waarlijk uniek besluit, genomen door een bedrijf dat zich in hoofdzaak heeft gericht op de kustvaart. De cijfers wijzen uit dat ze het goed hebben gezien. Nog geen tien jaar later bestaat de vloot al uit 15 koelschepen.
De modernisering van het bedrijf gaat gestadig door en als een onderdeel daarvan wordt in 1973 de naam Scheepvaartkantoor Groningen vervangen door Seatrade. Nog eens drie jaar later trekken de drie medeoprichters, die dan de directie vormen, zich hieruit terug om plaats te maken voor de jonge generatie. Capabel en ambitieus zijn ze en het gaat dan ook volle kracht vooruit!
Er volgt een indrukwekkend nieuwbouwprogramma en in de gehele wereld wordt er gezocht naar nieuwe markten die ze tot ontwikkeling willen brengen, zoals bijvoorbeeld die van fruit en vis. En, deze jonge generatie slaagt er in om de naam Seatrade tot een begrip te maken in de havens van Noord en Zuid-Amerika, Europa, Afrika en het Verre Oosten.
In 1989 vindt de overname plaats van een bedrijf dat zich tevens heeft gespecialiseerd in koelschepen: Dammers & Van der Heide Scheepvaart en Handelsbedrijf, uit Rotterdam.
Mede tengevolge hiervan is Seatrade inmiddels uitgegroeid tot de grootste rederij ter wereld in dit marktsegment.
| KITANIHON SHIPBUILDING CO. LTD |
 |
| Hoofdkantoor Kitanihon |
Als in de zestiger jaren een staalindustriegroep afkomstig uit het Noord-Japanse
Hachinohe, gelegen aan de Pacific, zich inzet om te komen tot de realisatie
van een werf en daarbij tevens het lokale bestuur aan zijn zijde vindt,
is er eigenlijk niets meer dat de verwezenlijking ervan in de weg staat.
De bouw neemt, met inachtneming van de van oudsher bekende en nog immer
geldende ceremoniën, een aanvang en op 5 april 1969 wordt Kitanihon, dat
Noord-Japan betekent, feestelijk in gebruik ge-nomen. De start van wat
uit zal groeien tot een waar succesverhaal.
Vanaf het moment dat het idee enigszins vaste vorm begon te krijgen, was het al de visie van de oprichters om te komen tot een regionale werf die zou moeten uitmunten in de bouw van stalen schepen. Gedurende de eerste jaren in het bestaan van de werf hield dat hoofdzakelijk de nieuwbouw en reparatie van vissersschepen in.
Echter, nadat het steeds evidenter werd dat de vraag hiernaar in Japan terugliep, werd in de zeventiger jaren het besluit genomen om zich op andere markten te gaan richten. Een keuze die hun bepaald geen windeieren zou leggen.
Het bedrijf bleef maar groeien. Hoezeer, wordt geïllustreerd door de volgende feiten. De nieuwbouwhelling - tot 3.800 GT, welke in 1982 wordt geopend, moet na amper drie jaar al geschikt worden gemaakt voor schepen tot 4.500 GT. Een eerste uitbreiding die, in de periode 1990 - 2003, met korte tussenpozen door maar liefst nog eens een negental werd gevolgd. De laatste hiervan maakte de werf geschikt voor schepen tot 19.500 GT.
Daarnaast heeft Kitanihon ook nog eens de beschikking over een droogdok voor schepen tot 12.000 GT.
De oppervlakte van dit terrein, waarop eveneens het hoofdkantoor is gevestigd, bedraagt 56,434 vierkante meter waarvan ruim een derde daadwerkelijk is bebouwd. Twee jaar terug werden hieraan twee nieuwe bedrijfsterreinen toegevoegd. In de directe nabijheid van de werf werd een speciale afdeling voor pijpwerk en uitrusting gevestigd, terwijl er een zestigtal kilometers ten zuiden van Hachinohe, in Kuji, een geheel nieuwe afdeling sectiebouw verrees. Hiermee werd nog eens 73,844 vierkante meter in het aan het bedrijf toegevoegd.
|
 |
|
 |
|
|
Droogdok |
|
150-tons kraan |
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
 |
|
|
Kuji |
|
Tewaterlating |
|
 |
|
Kitanihon heeft onder meer de beschikking over een 200 ton pijpenbuiger;
een 500 ton hydraulische pers en ruim veertig kranen, waarvan de zwaarsten
geschikt zijn voor het hijsen van 150 ton. Werk- en sleepboten varen af
en aan, daarmee het beeld completerend van de hier alom heersende bedrijvigheid.
Maar nog is er geen eind gekomen aan deze opzienba-rende groei, want reeds
is men druk doende met een volgende uitbreiding: Een parallel nieuwbouwsysteem,
bestaande uit een gloednieuwe helling en droogdok. |
| Fitting-out |
|
|
Was het eerste schip dat destijds in Hachinohe van de werf gleed slechts 50 ton, vandaag de dag worden er indrukwekkende oceaanreuzen, van 30.000 ton en meer, opgeleverd. Chemie-, vloeibaar gas- en olietankers; ro-ro schepen; reefers, et cetera, waarmee Kitanihon Shipbuilding Co. Ltd, met zijn ruim 1000 werknemers, inmiddels wereldwijd een grote faam heeft verworven.
|
Ceremonie kiellegging |
 |
© 2008 Trankiel
|
|
|
|
