Beeldend kunstenaar Yvonne Struys, Wagenborgen - Haar cursisten exposeren: Geisha en ogi in het Groninger Nieuwolda

GEISHA EN ŌGI IN HET GRONINGER NIEUWOLDA

Zeven cursisten van Yvonne Struys exposeren hun werk

Een half jaar lang hebben cursisten van beeldend kunstenaar Yvonne Struys zich laten inspireren door de wereld van haiku, geisha en kimono. Waar dit toe heeft geleid is nu samengebracht op een expositie in het dorpshuis 'Trefpunt' en in de tegenovergelegen voormalige "Samen op weg kerk", sinds jaar en dag het atelier van de beeldend kunstenaar. Haar interesse in de Japanse cultuur komt niet alleen tot uiting in een aantal van de eigen werken, maar bracht Yvonne ook naar het land waar 'niets is wat het lijkt.' Verrassend en boeiend tegelijk. Japan over wiens prentkunst, ukiyo-e, Vincent van Gogh ( 1853-1890 ) schreef dat hij er gelukkig en vrolijk van werd. Deze kunstvorm werd door hem dan ook frequent aangehaald in brieven aan zijn broer Theo. Hoe hij het bestudeerde en las over het land van herkomst.

Zelf het gevoel kreeg dat hij het geheel steeds meer door de ogen van Japanse kunstenaars begon te zien. Van de vele door hem over Japan gelezen boeken, roemde Van Gogh vooral het in 1887 door de Fransman Pierre Loti geschreven Madame Chrysanthème, een verhaal dat zich volledig in Japan afspeelt.
Dit alles vond plaats nadat de Nederlandse handelspost op Deshima, gedurende tweehonderd jaar het enige contact tussen het westen en het afgesloten Japan, voorgoed werd gesloten. Een tijd ook waarin Katsushika Hokusai ( 1760-1849 ) zijn wereldberoemd geworden prenten vervaardigde.

De Waterval - Katsushika Hokusai

Voor de expositie in Nieuwolda heeft men Mayumi Ura, verantwoordelijk voor de Japanse versie van Trankiel, verzocht om de opening ervan te willen verrichten. In haar toespraak gaat ze in op de invloed van Japan op de westerse cultuur. Het zogenoemd Japonisme aan het eind van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste. Vervolgens neemt ze haar toehoorders mee naar haar eigen land en geeft daarbij aan dat het erg is veranderd. Verwesterd!

Toch is ze zelf de mening toegedaan dat er in het onderbewuste van haar landgenoten nog altijd veel van die oude cultuur leeft. Ze benadrukt dat ze gezien haar Japanse afkomst dan zeker wel verschillend mag zijn aan de mensen hier, maar dat ze er heilig in gelooft dat we van elkaar kunnen leren. Dat zij in ieder geval haar uiterste best zal doen om de Nederlandse cultuur zo goed mogelijk te begrijpen. Hieraan nog toevoegend dat dit voor haar mede een reden is dat ze zozeer de interesse van Yvonne Struys in de Japanse cultuur weet te waarderen. Hoe ze dat niet enkel terugziet in creaties van de beeldend kunstenaar, maar tevens in de wijze waarop ze erin is geslaagd om dit over te brengen op haar cursisten.

Wanneer Yvonne ons een korte rondleiding geeft, legt ze uit hoe de realisatie van de hier geëxposeerde kunst tot stand is gekomen.
Vanzelfsprekend hebben de zeven cursisten zich meer verdiept in Japan om feeling te krijgen met het onderwerp, zo laat ze weten. Maar het begin lag toch echt bij de schelp. Doel was om goed te leren kijken hoe de vormen van schelpen zijn opgebouwd. Vervolgens werden ze realistisch getekend met potlood en daarna als een vergroting met krijt. De volgende stap was om in inkt een grafisch ontwerp van schelpen te maken. En tenslotte in olieverf een klein stilleven met een donkere en een lichte achtergrond.
Tot slot werd er een patroon van schelpen gemaakt.

Belangrijk was hierbij dat het een sluitende eenheid zou vormen, met andere woorden dat het zowel boven en onder als ook links en rechts in elkaar paste. Het zo ontstane patroon werd gebruikt bij het ontwerpen van een waaier.
Daarbij voorzag Yvonne haar cursisten ook nog eens van uitgebreide informatie over de geschiedenis van de waaier, de geisha, zen boeddhisme, de haiku en het zo geliefde kozo papier.
Afrondend gaf ze hen een aantal opdrachten mee, zoals: Maak een portret in "waaiertaal", dan wel schilder een verstild beeld van een haiku of maak eens een collage van een geisha ...

De cursisten, die reeds acht jaar aan Yvonne Struys verbonden zijn, hebben ruim vijf maanden aan het hier tentoongestelde gewerkt. En, het dient gezegd, ze zijn zeer zeker in hun opdracht geslaagd. Het is een mooie expositie geworden en alhoewel geen van allen ooit daadwerkelijk in Japan is geweest, zijn ze er toch wonderwel in geslaagd om iets van een Japanse sfeer weer te geven in hun creaties.
Een mening die wordt gedeeld door vele bezoekers die vandaag op de tentoonstelling in Nieuwolda zijn afgekomen. Yvonne is blij met het behaalde succes en geeft aan dat ze dit in het bijzonder erg fijn vindt voor haar cursisten. Per slot van rekening hebben zij niet alleen de kunstwerken vervaardigd, maar ook nog eens alles geregeld. Niet alleen staan zij hier nu de bezoekers te woord, maar waren ze hiervoor ook al verantwoordelijk voor de verzonden uitnodiging, het persbericht en de inrichting van de expositie.
Verheugd is ze over het feit dat het door haar gekozen thema zozeer aanslaat en betrekt daarbij haar eigen interesse in de Japanse cultuur: Zoals je weet vond ik mijn inspiratie in Japan. Je vindt dat niet alleen terug in mijn druktechnieken op kozopapier, maar ook in mijn ruimtelijke kimono's.

Voor meer foto's: klik hier

Zie verder ook:	Yvonne Struys in Japan
	Website van Yvonne Struys